مسجد ای زبیده / نئوژنز
+ 20
- حوزه :
750 متر مربع
سال:
2022
-
معماران اصلی:
چینمای لایولا، جیگر آساروالا، تاریکا آساروالا
-
توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. مسجد که معمولاً یک بنای اساسی اسلامی است، «سجدهگاه» است که به م،ای «زانو زدن» است. معماری اسلامی منطقه ای نیست. در طول سالیان متمادی، بیشتر اشکال و ویژگیهای عامیانه پیش از اسلام به تدریج به ،یبی التقاطی از ،اصر و ویژگیهای مناطقی که اسلام در آن گسترش یافته بود، تبدیل شده است. برخلاف مساجد تاریخی تاریخی، مساجد معاصر به گونهای طراحی شدهاند که این اشکال دگرگونشده را به نمایش بگذارند و هویت منحصربهفردی را برای خود ایجاد کنند. «مسجد زبیده» یکی از این نمونه هاست.
این طرح با یک مفهوم اولیه طراحی شده بود که یک فضای مذهبی باید به گونه ای باشد که به مراقبه کمک کند. از نظر عاطفی و م،وی پاک می کند تا در ارتباط مستقیم با خدا باشد. این بنا با شناسایی ،اصر ضروری یک مسجد پس از تحلیل عملکرد و ارزشهای نمادین هر یک و تمرکز دقیق بر موارد ضروری به جای زیباییشناسی و عظمت صرف، بیان شد.
با توجه به این موضوع، مسجد به گونه ای طراحی شده است که اصول اساسی را از نظر فضاها و ،اصر با ارزش عملکردی بالا مانند عبادات خانه، منبر، محراب و مناره با معماری متین و معاصر ،یب کند. مناره به ،وان یک علامت بصری برای مسجد عمل می کند. نه تنها ماهیت کاربردی دارد، بلکه به ،وان یک یادآور بصری قدرتمند از حضور خداوند نیز عمل می کند. زیبایی شناسی مسجد بر این تصور استوار است که مادیات باید پایدار و محلی باشد. بلوک های CSEB ساخته شده از خاک حفاری شده برای این منظور برنامه ریزی شده بود.
متأسفانه، بلوک ها در فشرده سازی ش،ت خوردند و ما بعداً مجبور شدیم به آجرهای دیگ بخار که در کارخانه مشتری ما ساخته می شد تغییر دهیم. وجود مدرسه در زیرزمین مسجد به تعدد کمک می کند. در حالی که یک نیاز آیینی مانند محراب نیست، یک گنبد اغلب به ،وان یک ا،ام ساختاری برای حمل دهانه های بزرگتر مورد استفاده قرار می گرفت، که همچنین به نمادی نمادین از طاق بهشت تبدیل می شد. اما با پیشرفت تکنولوژی و تکنیک های ساخت و ساز، نیاز به گنبد برای دستیابی به دهانه های بزرگتر با گذشت زمان کمرنگ شده است. از این رو، یک فرم تمیز به ،وان توده اصلی با سقفی صاف انتخاب شد که عبادات خان در زیر آن استراحت می کرد. پایبندی به سادگی و فردگرایی
جلی آجری ا،پوز ،مت اعظم نما را تشکیل می دهد و اجازه می دهد نور خورشید به داخل نفوذ کند که کل فضا را الهی می کند و “حس هیبت” ایجاد می کند. شیشه لوور شده در درها و نماها به نور و تهویه کمک می کند. منافذ در ضلع بالای عبادات خانا باعث افزایش بیشتر محیط شده و علاوه بر آن فضا را روشن می کند.
دیوار قبله (مقدس ترین بخش مسجد) صاف و آرام نگه داشته شده است تا توجه فرد را از محیط بیرون دور کند. نور خورشید از نورگیر بالا به تدریج دیوار را می شوید تا یادآوری کند که «الله» نور آسمان با،ت. کفپوش نیز بدون درز نگه داشته شده است تا حواس پرتی عبادت کننده کاهش یابد و “خوسیوک” (تمرکز) مورد نیاز برای عبادت تسهیل شود. این طراحی زبان جدیدی از مسجد ایجاد می کند که بسیار دگرگون شده، ساده اما منحصر به فرد است و با نیازهای امروزی ادغام می شود.
منبع: https://www.archdaily.com/996045/masjid-e-zubaida-neogenesis