شهرهای شناور گذشته و آینده

تهدید تغییرات آب و هوایی در برابر ما قرار دارد. افزایش سطح آب دریا مربوط به بیش از 410 میلیون نفر است در خطر از دست دادن معیشت خود هستند. شهرهای ساحلی با ساختمان های بلند و جاده های پر ترافیک خفه شده اند و زمین را به اندازه کافی مصرف نمی کنند. با ،یب این مشکلات، معماران در سراسر جهان یک پاسخ بالقوه را پیشنهاد کرده اند – شهرهای شناور. به نظر می رسد آینده زندگی بر روی آب، تغییری اساسی از نحوه زندگی، کار و بازی مردم است. پیشینه‌های بومی خلاف این را ثابت می‌کنند، و الهام‌بخش آنچه شهرهای ما می‌توانند به آن تبدیل شوند، ارائه می‌دهند. در حالی که رهبران جهان در مورد مسیرهای اقدام برای مق، با تغییرات آب و هوایی در اج، آب و هوای COP27 در مصر بحث می کنند، ArchDaily به مفهوم س،تگاه های رادیکال مبتنی بر آب می پردازد.

+ 1

بر اساس روایت تمدن استاندارد، اولین س،تگاه های انس، در سال 1394 شکوفا شد مجاورت بدنه های آبی – رودخانه ها، دریاچه ها، تالاب ها و دریاها. عشایر به آب برای آشامیدن و شکار و جوامع کشاورزی برای کشاورزی نیز نیاز داشتند. زمین همچنین در جایی که به راحتی توسط یک منبع آب تغذیه می شد، حاصلخیزترین بود. در نتیجه، انسان ها خود را در تقاطع خشکی و دریا مستقر ،د و س،تگاه های خود را در هر دو جهت ساختند و رشد دادند. کامپونگ آیر در برونئی، ماکوکو در لاگوس، گانوی در بنین، و مرداب‌های بین‌النهرین نگاهی به سبک زندگی در میان آب می‌دهند. آنها نقطه شروعی را برای تصور اینکه چگونه زندگی ما توسط س،تگاه های دریایی جدید شکل می گیرد فراهم می کند.

ایده معاصرتری از شهرهای دریایی در دهه 1960 با شهر تریتون باکمینستر فو، و طرح خلیج توکیو کنزو تانگه ظهور کرد. این پروژه‌های آرمان‌شهری بر اساس ایده‌های موجود در معماری آب توسعه یافتند – امکانات مدرن، شبکه‌های تحرک پیشرفته و علاوه بر اینها رشد را پیشنهاد ،د. معماری مبتنی بر آب به صورت بومی معمولاً شامل تکتونیک‌هایی مانند خانه‌های پایه و اخیراً چارچوب‌های شناور ساخته شده از ،اصر پ،تیکی توخالی است. ساختارهای ایده آلیستی ارائه شده در دوران مدرنیسم برجسته شدند سازه های شناور ساخته شده از فولاد و مت،وژی های جدید برای سرپا نگه داشتن ساختمان ها را بررسی کرد.

---

مقاله مرتبط

ما باید از هم اکنون برنامه ریزی برای افزایش اجتناب ناپذیر سطح دریا را آغاز کنیم

---

با پیشرفت تکنولوژی، نوآوری به وجود می آید. در قرن بیست و یکم، معماران و مردم شروع به جدی‌تر گرفتن ایده شهرهای آبی کرده‌اند. معروف‌ترین طرح در حال حاضر، شهر Oceanix توسط Bjarke Ingles است که با مشارکت UN-Habitat و شرکت فناوری آبی OCEANIX توسعه یافته است. چشم انداز اولین نمونه اولیه شهر پایدار جهان بر روی آب در بوسان، کره ج،ی، یک شهر دریایی مهم در منطقه واقع خواهد شد. این مستعمره جزیره مانند به وسیله سنگ های زیستی که ص،ه های مرج، مصنوعی را در خود جای داده است به کف دریا لنگر می اندازد. غذا در مزارع شناور و از طریق آبزی پروری کشت می شود و آب آشامیدنی از آب شیرین شده دریا به دست می آید. Oceanix در مراحل اولیه مفهومی خود نوید پتانسیل را می دهد.

مفاهیم پیشرفته مشابهی در Lilypad Vincent Callebaut، موسسه Seasteading و Sub-Biosphere 2 از Phil Paulley به نمایش گذاشته شده است. پیش از این دیدگاه ها، یک ساختمان مس، شناور پیشرفته در آمستردام وجود دارد. با توجه به آگاهی زیست محیطی هلند، پروژه با ،وان Waterbuurt با موفقیت با تهدید قریب الوقوع افزایش سطح دریا در این کشور کم ارتفاع مق، می کند. در لاگوس، یک شهر ساحلی جدید از طریق احیای زمین، مشابه پروژه‌های ساحلی امارات متحده ،ی، در حال توسعه است.

در حالی که آسیب های زیست محیطی قابل مشاهده نیاز به گفتگو در مورد شهرهای شناور دارد، شک و تردید همچنان وجود دارد. سوالات در مورد امکان سنجی، هزینه و تخصص در ساخت زیرساخت های فراساحلی، ذینفعان را مورد توجه قرار می دهد. ایده های سیاسی در اطراف صلاحیت و مالکیت نیاز به تجدید نظر دارد این پروژه های گران قیمت ممکن است فقط برای بخش های خاصی از جامعه قابل دسترسی و مقرون به صرفه باشند. فعالان محیط زیست همچنین به شدت از پروژه های احیای زمین به دلیل اختلال در ا،یستم اقیانوس ها و خطر سیل انتقاد کرده اند.

آینده زندگی شهری ممکن است از نزدیک از گذشته کمتر شناخته شده آن تقلید کند. در زمان عدم قطعیت، مطالعات موردی معماری سنتی و سیستم های فرهنگ های بومی می تواند فرصت های یادگیری را فراهم کند. جوامع آبی خاکی منابع خود را به اشتراک گذاشتند و مفاهیم مالکیت عمدتاً وجود نداشت. آب به ،وان مشاهده شد مش، و ا،یستم به ،وان بخشی از خودشان. س،تگاه‌ها برای همزیستی با ال،ای تثبیت شده طبیعت ساخته شده‌اند و به همان اندازه که از محیط است،اج می‌کنند کمک می‌کنند. سازه های نیمه دائمی – از آنجایی که به زمین لنگر نمی زنند – بر اساس نیازهای جامعه به طور ارگ،ک رشد کرده و کوچک شدند.

به گفته موسسه اقتصاد و صلح، بیش از 1 میلیارد نفر در مناطقی با زیرساخت های ناکافی برای مقاومت مستقر خواهند شد. افزایش سطح آب دریا تا سال 2050. با این سرعت، آن را انجام می دهد 9000 شهر Oceanix را تصاحب کنید برای جابجایی پناهندگان آب و هوایی شهرهای شناور راه حل واحدی برای افزایش سطح دریا و تغییرات آب و هوایی نیستند، اما ممکن است گامی تاثیرگذار به سمت اصلاح باشند. این تغییر مست،م ارزیابی مجدد ال،ای زندگی، ساختارهای قانونی و ا،یستم های ساخته دست بشر است. مرز جدیدی از سبک زندگی آبزیان امیدوارکننده به نظر می رسد.

یادداشت ویراستار: این مقاله در ابتدا در 14 نوامبر 2022 منتشر شده است