چگونه یاد می گیریم در واقعیت های ترکیبی زندگی کنیم: غرفه آلبانی به بررسی فضاهای مدنی مجازی در دوسالانه معماری ونیز 2023 می پردازد

این نمایشگاه با استفاده از دریاچه به ،وان نقطه مبدا و استادیوم به ،وان نقطه مرجع، بازدیدکنندگان را به کاوش در فضاهای مدنی از طریق مجموعه ای از مراقبه ها و فعالیت های جذاب که کل دوره شش ماهه نمایشگاه را در بر می گیرد، دعوت می کند. برای پیمایش پیچیدگی‌های این فضاها، متصدیان استفاده از ماشین‌های مح،اتی را به‌،وان وسیله‌ای جدید برای داستان‌گویی و بازی کل‌نگر پیشنهاد می‌کنند. رندر رایانه ای اغلب به ،وان یک ابزار گمانه زنی استفاده می شود، وسیله ای برای فروش نسخه ای سالم از سبک زندگی آینده. تیم پشت پاویون قصد دارد فراتر از این کاربردها حرکت کند و سعی کند راه هایی را که رندرها و دوبل های دیجیتال می توانند بر دنیای فیزیکی اطلاع دهند و تأثیر بگذارند را درک کنند.

این پروژه با همکاری دانشگاه‌ها و کارشناسان میان رشته‌ای مانند کیهان‌شناسان، فیلسوفان، معماران، برنامه‌ریزان، هنرمندان، سیاست‌گذاران و انسان‌شناسان، مجموعه‌ای از کارگاه‌های آموزشی را برای ساخت آثار به نمایش گذاشته پیشنهاد می‌کند. این تمرین‌ها دانش‌آموزان و بازدیدکنندگان را تشویق می‌کند تا زمینه را برای کشف سایر مکان‌های شهر گسترش دهند و منجر به تولید مش، نقشه‌ای معتبر و جامع از شهر شود. گفت‌و،ای سازمان‌یافته روی میز و سخنر،‌های ناهار خوری تصویر پیشنهادی را تکمیل می‌کنند و دیدگاه‌های روشنگرانه‌ای را درباره مرز بین چشم‌انداز طبیعی و مصنوعی اضافه می‌کنند.

کاوش در واقعیت‌های مجازی و تأثیر آن‌ها بر محیط‌های فیزیکی، موضوعی تکرارشونده بوده است که سایر غرفه‌های ملی به موضوع انتخابی لسلی لوکو، متصدی، پاسخ دادند. آزمایشگاه آینده. غرفه لهست، قصد دارد به بازدیدکنندگان اجازه دهد تا داده ها را به صورت فیزیکی از طریق نمایشگاه خود با ،وان “Datament” تجربه کنند. پاویون ژاپن بر گرایش پس از همه‌گیری برای ایجاد تحولات بی‌چهره متمرکز است، و این سوال را مطرح می‌کند که چگونه مردم می‌توانند در فضاهای فیزیکی مش، شگفت‌زده شوند و لذت ببرند، در حالی که پاویون سنگاپور یک نمایشگاه تعاملی ارائه می‌کند که در تلاش برای سنجش کیفیت‌های بی‌اندازه شهرهای ما است.