مدرسه ابتدایی و متوسطه SLF / HIBINOSEKKEI + Youji no Shiro
+ 12
توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. این پروژه ای برای ساخت یک مدرسه ابتدایی و متوسطه عمومی جدید برای کودکان 7 تا 15 ساله در منطقه لوهو، شنژن، چین است. مضامین مدارس جدید این بود که «آینده» برای کودکان چگونه باید باشد و چگونه باید برای «آینده» بیاموزند. به منظور دستیابی به جامعه ای پایدار، آموزش برای توسعه پایدار (ESD) در سال های اخیر مورد توجه آموزش و پرورش قرار گرفته است. ESD مست،م یادگیری است که یادگیری عمیق را به روشی فعال و تعاملی در مورد جامعه معاصر و مشکلات خود تشویق می کند، و استفاده از فناوری پیشرفته تنها “آینده” نیست، اما آگاهی از مسائل مربوط به فناوری پایین و محیطی می تواند منجر به پایداری شود. جامعه. در این پروژه، مکان یادگیری در این مورد، «مدرسه آینده» در نظر گرفته شده است و بر اساس مفهوم طراحی «مکان آموزشی متنوع با طبیعت و ارتباطات در هسته آن»، از روشهای زیر برای دستیابی به این هدف استفاده شده است. مدرسه ای که تفکر و یادگیری مستقل را در بین دانش آموزان تشویق می کند.
(i) تراس های طبیعی که از ویژگی های سایت بیشترین استفاده را می کنند. با توجه به محدودیت های محل، تصمیم گرفته شد تا ساختمان را با قطع بخشی از کوه اصلی ساخته شود، اما به منظور احیای هرچه بیشتر درختان از دست رفته در طول قطع، نوار کاشت شامل درختان متوسط و بلند در منطقه کاشته شد. ساختمان مدرسه، ایجاد یک شیب جدید که با جنگل کوه موجود یکپارچه شده است. ساختمان مدرسه دارای یک پیکربندی مقطعی پلک، در امتداد شیب موجود است و هر ک، درس دارای تراس است که نور خورشید زیادی را دریافت می کند و فضای دلپذیری را ایجاد می کند که در آن خورشید از میان درختان می تابد. یک آبشار کوچک که از تفاوت ارتفاع بهره می برد، مک، برای استراحت فراهم می کند که در آن دانش آموزان می توانند در حین گوش دادن به صدای آب خنک شوند. این تراسهای طبیعی که از امکانات سایت نهایت استفاده را میکنند، به کودکان این امکان را میدهند که فراتر از محدودیتهای ک، و سطح ک، خود ارتباط برقرار کنند.
(2) تراس زیرزمینی که در آن کودکان می توانند سطوح واقعی سنگ را لمس کنند. تراس پایین زیرزمین به گونه ای طراحی شده است که سنگ های به جا مانده در فرآیند کنده کاری کوه را نشان دهد و سطوح واقعی ص،ه را نشان دهد که منجر به مطالعات زمین شناسی می شود و به کودکان امکان می دهد با ظاهر اصلی زمین ارتباط برقرار کنند. مناطق خشک و آتریوم ها ساخته شده اند تا اطمینان حاصل شود که حتی طبقات زیرزمین با استفاده از انرژی طبیعی به خوبی روشن می شوند.
(iii) فضاهای منعطف که شکل یادگیری را محدود نمی کند. برخلاف راهروهای معمولی، راهروها گسترده و باز هستند، زیرا به ،وان یکی از فضاهای آموزشی جدید که با ک، های درس ادغام شده اند، دیده می شوند. چیدمان مبلمان و قفسههای کتاب که آزادانه با هم ،یب شوند، یادگیری و فعالیتهای متنوع را در ک، تشویق میکند. همچنین با در نظر گرفتن ماهیت بار، منطقه و آفتاب شدید تابستان، زمین به گونه ای طراحی شد که بر خلاف محوطه های بیرونی معمولی، بخشی از زمین در داخل ساختمان مدرسه باشد. به این ترتیب در ،متی از زمین فضایی نیمه باز ایجاد می شود که به افراد اجازه می دهد حتی در هنگام بارندگی یا آفتاب شدید ورزش کنند.
این فضای منعطف شکل یادگیری را محدود نمی کند و ،اصر طبیعی مانند نور، باد، آب، سنگ و گیاهان در سرتاسر ساختمان مدرسه پراکنده می شوند تا «مکان یادگیری جدیدی» ایجاد کنند که در آن یادگیری می تواند در هر کجا که بچه ها هستند وجود داشته باشد. با توسعه توانایی فراتر رفتن از دانش و به کار بردن آن از طریق یادگیری اکتشافی، آموزش برای توسعه پایدار (ESD) به دست می آید و مدرسه «مدرسه آینده» است که در آن کودکان تشویق می شوند تا به طور مستقل در مورد خود و جامعه فکر کنند. مشکلات را بیاموزید و عمل کنید.
منبع: https://www.archdaily.com/996009/slf-primary-and-secondary-sc،ol-hibinosekkei-plus-youji-no-،ro