شراب سازی کلوس پاچم / HARQUITECTES

فضای داخلی یک فضای بزرگ سه طبقه است که در آن خمره های ،ر شراب قرار دارد. این قلب پروژه است، فضایی که واقعا کارخانه شراب سازی را تعریف می کند. همه فضاهای دیگر در اطراف آن مفصل بندی شده اند. این شامل حجم زیادی از هوای تازه، عایق بندی شده توسط دیوارهای عمیق، تا 1.75 متر است. ضخیم این ساختمان توسط سیستمی از دیوارهای آجری باربر با لایه‌های متعددی که بین ستون‌ها قرار گرفته‌اند خنک می‌شود و حفره‌هایی از هوای گردشی بین دیوارها ایجاد می‌کند. اتاق‌های کوچک‌تر درون این دیوارهای بزرگ، فعالیت‌های مکمل شراب‌سازی را در خود جای داده‌اند. در طبقه همکف، مجموعه ای از حفره های نمازخانه مانند از ریتم ستون های ساختاری دیوارها در اطراف محیط فضای مرکزی پیروی می کند. آنها به صورت بصری ساختمان را به گذرگاه متصل می کنند اما مانور و ذخیره سازی ماشین آلات در انبار شراب سازی را نیز تسهیل می کنند. با نگاه به بالا، شبستان تاریک و متراکم است، در حالی که در طبقه همکف، گسترش می یابد و به نور در گذرگاه باز می شود. این گذرگاه جایی است که هم انگور و هم از بازدیدکنندگان پذیرایی می شود. در اینجا یک انتقال حرارتی به داخل سرداب در امتداد شیب ملایمی وجود دارد که به سطح داخلی ساختمان و جاده در عقب نیز منتهی می شود، با چندین مرحله برای رفع اختلاف ارتفاع.

این مسیر تا حدی در فضای باز، پشت سر هم از سقف‌ها با ارتفاع‌های مختلف، همراه با دال‌هایی که فرودهای وسیعی را بین پله‌ها تشکیل می‌دهند، دنبال می‌شود. آب باران روی بام‌های سبز می‌نشیند تا زم، که از یکی به بام‌های دیگر سرازیر می‌شود، با عبور از گذرگاه آهسته‌تر پایین می‌آید و به تازگی جو و آبیاری گیاهان در طول مسیر کمک می‌کند. این تخته‌ها نه تنها از باران، بلکه از نور مستقیم خورشید نیز محافظت می‌کنند و محیطی خنک را برای گذرگاه ایجاد می‌کنند، مانند یک باغ پلک، که می‌توان در آن میخانه‌ای در فضای باز برای فروش شراب، مزه‌، و تنقلات نصب کرد.

سخت‌ترین فضاها – منطقه بشکه و انبار شراب بطری – به رطوبت و رژیم درجه حرارت کاملاً پایدار نیاز دارند. به همین دلیل در زیرزمین و در تماس مستقیم با زمین هستند. چالش اصلی، با این حال، سالن شراب سازی است، با ا،امات حرارتی به همان اندازه که باید بدون تعامل با زمین برآورده شوند. اولین استراتژی، ایجاد بیشترین ارتفاع ممکن داخلی برای تسهیل طبقه بندی هوای گرم در بالا، به دور از بشکه ها است. ث،ا، پایداری هیدروترمال داخلی با به حدا،ر رساندن اینرسی سیستم های ساختمان کمک می کند.

سومین استراتژی زیست اقلیمی سقف است که بخش مرکزی آن یک دستگاه خنک کننده است که از تشعشعات آسمان شب برای سرد ، دال کف استفاده می کند. یک سیستم چرخه آب مدار بسته بین دو سطح اجرا می شود: سطح بالایی در تماس با محیط بیرون، جایی که آب در شب به ،وان مایع انتقال حرارت برای دفع گرمای محیط داخلی استفاده می شود و سطح پایین تر در تماس با کف. جایی که طراوت به فضای داخلی منتقل می شود. این تبادل گسترده بین فضای داخلی غرفه و دمای جهان از طریق تشعشع، یک منبع تبرید پایان ناپذیر است.

نمای خیابان با کاشی پوشانده شده و با لایه نازکی از ملات آهک پوشانده شده است که به بافت بندی ساختمان در روستا کمک می کند و مادیات بیرونی آن را به وضوح از گذرگاه داخلی متمایز می کند. با نگاهی از بیرون، ساختمان تا حدودی حضور بومی دارد، اما با ورود به این راهرو، سیستم‌های ساختمان ت،یب می‌شوند و به آرامی ماهیت مجموعه را توضیح می‌دهند.