ساختمان علوم میان رشته ای / پرکینز و ویل

توده ساختمان به صورت یک بند انگشت قرار گرفته است که دو طبقه پایینی آن از دو طبقه بالا پیچ خورده است تا یک ساختمان مرکزی بر روی تپه ای ایجاد شود که به ،وان پایه و اساس منطقه STEM در حال رشد مدرسه عمل می کند. ساختمان های اضافی را می توان به شمال و ج، اضافه کرد. در ضلع شمالی ساختمان، روکش صفحه باران چوبی، نمای بیرونی ISB را گرم می کند که آن را بیشتر به محوطه اصلی دانشگاه متصل می کند. این تنها مسیر قابل دسترسی بیرونی از انتهای ج،ی پردیس است که بر اهمیت آن در شبکه بزرگتر عابر پیاده افزوده است. یک پل همچنین ISB را به یک ساختمان زیست شناسی موجود متصل می کند.

کوله پشتی و پایداری. ساختمان و سایت اجزای مهم ا،یستم پردیس، از نظر آموزشی و محیطی، برای اتصال مردم به مکان هستند. سیستم‌های بوم‌شناختی محلی از طریق یک جنگل بومی بازسازی‌شده، ماسه‌سنگ استفاده‌شده مجدد از سایت، و ویژگی آب طوفان با دیواره‌ای گیاهی در سمت شمالی ساختمان بیان می‌شوند. درختان جابجا شده توسط ساختمان نجات یافتند و مجدداً برای احیای جریان در رودخانه Nooksack در نزدیکی و بخشی به ،وان نشستن در امتداد مرکز ،ید عابر پیاده مورد استفاده قرار گرفتند.

سایبان‌ها به نور طبیعی اجازه می‌دهند تا به اعماق ساختمان به مناطق همکاری و ک،‌های درس برسد و در عین حال از افزایش گرما که یک ،صر کلیدی طراحی در کاهش EUI است، محافظت می‌کند. پایان داخل ساختمان تمیز و ساده است، با کف های بتنی صیقلی که فضاهای آموزشی مختلف را به هم متصل می کند. بام سبز نمایشی بسیار بصری از مدیریت آب باران و اهمیت پایداری همراه با آب هدایت شده از بام مرتفع به bioswale بومی کاشته شده در ضلع شمالی ساختمان است.

این پروژه با هدف قرار دادن رویکردهای پایدار، مانند بهینه سازی مصرف انرژی و آب، رتبه طلایی LEED را دنبال می کند. استفاده مجدد از مواد؛ کاهش آلودگی نوری با شب تاریک و روشنایی کم شمع. تشویق حمل‌ونقل جایگزین با ایستگاه‌های شارژ وسایل نقلیه برقی و دسترسی به حمل‌ونقل عمومی، و منحرف ، 85 درصد ،‌های ساختم، از محل‌های دفن ،.