خانه در Macieira / نلسون Resende معمار

ساخت و ساز موجود، هدف مداخله ما، ساختم، است که خالی بود، به راحتی به ،وان سبک «پرتغالی نرم» شناخته می شد، که ما باید از آن نهایت استفاده را ببریم و آن را با برنامه جدید تطبیق دهیم.

پیشنهاد جدید برای بازسازی و انطباق خانه، به دنبال حفظ جوهره آن، از طریق مداخله، از نظر مادی و رسمی اندک بود.

با توجه به جاه طلبی برنامه ای، حجم خانه گسترش یافت و دو جلد دیگر پیشنهاد شد، یکی برای یک گاراژ و دیگری برای یک باغ زمست،، که برای ایجاد یک فضای بیرونی پویا رقابت می کنند، با ساخت و سازهایی که آن را نقطه گذاری می کنند و میانجی گری می کنند. به آن م،ا بدهد

با این حال، در منطق اجتناب از مداخله بیش از حد خارج از مقیاس خانه، انتخاب شد که از چوب به ،وان ماده ای استفاده شود که ساختار و پوشش ها، داخلی و خارجی، تکمیل شده توسط مناطق لعاب بیانگر، که مطابق با م،ه شده است، استفاده شود. ریتم های چوب، حتی اگر مطابق با ریتم خانه طراحی شده باشند.

در این متوالی وابستگی ها، خانه به ساختم، کمتر بخش بندی، گرم تر و در نتیجه خوشایندتر تبدیل می شود.

این دیگر فرض نظری را که در پایه طرح اصلی قرار می‌گیرد، فرض نمی‌کند، بلکه فرض دیگری را که از ادغام ارزش‌های رسمی و مادی مداخله ناشی می‌شود، که اکنون به ،وان یک کل دیده می‌شود، در نظر نمی‌گیرد.

در این لحظه یک رجیستر وجود دارد که کمتر به خودی خود تبدیل می شود، همچنین به این دلیل که ما سعی کردیم خانه را به شکلی شدیدتر با فضای باغ اطراف مرتبط کنیم و کمتر شخصیت عینی به خود بگیرد.

ما دیگر ساختم، نداریم که به طور مثبت رسمی‌تر باشد و شروع به ایجاد زمینه‌ای می‌کنیم، شرایطی که اکنون از تجربه‌ای که بیشتر به باغ، به کل فضای داخلی داده شده است، استقبال می‌کند.