خانه بندرگاه اسپرینگ / معماران جانسن اشمالینگ
+ 12
توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. این اقامتگاه خانوادگی کوچک و بی ادعا، مک، شیبدار در محله اسپرینگ هاربر مدیسون، حومه پس از جنگ در محدوده شهر و در مجاورت مرکز شهر و پردیس دانشگاه ویسکانسین است. این قطعه برای چندین دهه بیکار مانده بود و به دلیل شکل مثلثی باریک، ردپای محدود قابل ساخت و توپوگرافی تپه ای، ساخت آن بسیار دشوار تلقی می شد.
این ساختمان که به ،وان مجموعه ای از سه حجم مشابه که بر روی یک سکوی بتنی نشسته اند، تشکیل شده است، این ساختمان تمرینی در سادگی غیر قابل تأسف و محدودیت رسمی است. جعبههای عقیق از یک کهن الگوی مش، پیروی میکنند – یک فرم ساده و مستطیلی با فرورفتگیهای عمیق و با خط سرو – اما هر کدام بهطور جداگانه از طریق حکاکیهای استراتژیک و تنظیمات ابعادی برای پاسخ به ویژگیهای برنامه، جهتگیری و نماها دستکاری میشوند. سکوی بتنی که در دامنه تپه تعبیه شده است، توپوگرافی سایت را بررسی می کند و یک فلات را در امتداد مسیر راه اندازی می کند – محوطه ای با کاشی کاری و سنگفرش های چمن نفوذپذیر که هم به ،وان حیاط جلو و هم به ،وان فضای مانور برای گاراژ خانه تک ماشین عمل می کند.
بزرگترین جعبه از سه جعبه جداگانه شامل اتاق نشیمن اصلی با آشپزخانه اوپن و فضای ناهارخوری است که به یک سالن و اتاق نشیمن معمولی می ریزد. جعبه به یک طاقچه قابل توجه در لبه سکوی بتنی ختم می شود تا بر تپه شیب دار زیر آن تأکید کند. دیوارهای شیشهای در دو طرف اتاق نشیمن از حیاط جلویی از داخل ساختمان و به حیاط پشتی درختکاریشده در آن طرف میتوان دید. در انتهای مقابل، یک “واشر” لعاب دار با یک گلدان و لباسشویی به جعبه گاراژ متصل می شود. جلد سوم، که در بالای اتاق نشیمن اصلی چیده شده است، یک سوئیت اتاق خواب و یک دفتر کار خانگی را در خود جای می دهد که به ،وان اتاق خواب مهمان نیز به کار می رود.
ورود به خانه با یک فضای خالی عمیق و پوشیده از سدر بر روی حجم تاریک ساختمان مشخص شده است. درب محوری جلو به یک دهلیز کوچک منتهی میشود، جایی که دیوار صفحهای از میلههای فولادی صیقلی، نماهایی را به فضاهای مجاور نشان میدهد. دهلیز تا یک گوشه مطالعه صمیمی گسترش یافته و به آشپزخانه و ناهارخوری متصل می شود. درهای کشویی شیشه ای موازی و در مقیاس بزرگ به پاسیو سرپوشیده مشرف به حیاط خلوت باز می شوند. روکش سدر پاسیو از داخل تا فضای نشیمن امتداد می یابد، جایی که یک اتاق نشیمن دنج را در کنار شومینه قرار می دهد.
جزئیات دقیق پوسته بیرونی به دقت سختی هندسی پروژه را تقویت می کند و پیچیدگی بصری را به ،یب کلی اضافه می کند. تخته های پلی خا،تر صاف، زمینه هایی را از سایدینگ چوبی م،وطی، که ماده پوششی ترجیحی خانه های همسایه است، قاب می کند. سایدینگ م،وطی که به صورت عمودی به ،وان صفحه باران نصب می شود، سطوح بسیار قابل لمس و متحرک ایجاد می کند که نور را به طور متفاوتی در طول روز جذب و منع، می کند.
سدر رنگآمیزی شفاف، نمای خا،تری تیره را تکمیل میکند و بر فرورفتگیهای عمیق و حفرههای بریده شده از حجم ساختمان تأکید میکند. درست مانند ،مت بیرونی، پالت متریال داخلی از نویز بصری جلوگیری می کند: کفپوش بلوط سفید سفید شده، دیوارهای سفید، و میزهای سفید سفید یک پس زمینه عمدا حداقلی را برای کابینت های چوبی ساخته شده تشکیل می دهند که گرما و غنای متریال نمای بیرونی سرو بیرونی را گسترش می دهد. داخل.
منبع: https://www.archdaily.com/996995/spring-harbor-،use-johnsen-schmaling-architects