+ 25
توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. آمانت در سه بلوک از بروکلین شمالی صنعتی که به سرعت در حال تغییر است پخش شده است. این مرکز که یک انکوباتور فرهنگی نوآورانه است، هم به صورت خصوصی و هم به صورت عمومی عمل می‌کند، استودیوهای هنرمندان، گا،ی‌ها، دفاتر، فضای اجرا و یک کافه را در خود جای داده است.
محور طراحی آمانت ایده یک واحه شهری است، فضایی که در آن سرعت هنرسازی کند می‌شود تا امکان آزمایش و بازتاب م،ادار را فراهم کند. پردیس با محله متشکل از پساصنعتی سایت گفتگو می کند، درست همانطور که سازم، که در آن قرار دارد گفت و گو بین هنرمند، بازدید کننده و جامعه را تقویت می کند.
حجم های توزیع شده به جای جدا شدن از بافت شهری خود، در بافت شهر می بافند. جیب های فضای باز با نقاط ورودی متعدد فرصت های بی شماری را برای ارتباط با محله اطراف فراهم می کند و در عین حال پناهگاهی را از شدت شهر فراهم می کند. مسیرهای عمومی که از بلوک های بزرگ شهری عبور می کنند وسایل جدیدی برای گردش و کشف ایجاد می کنند. حیاط‌ها و معابر از میان ساختمان‌های موجود و بین آن‌ها عبور می‌کنند و بازدیدکنندگان را از فضاهای خصوصی‌تر در حاشیه به گا،ی‌ها و نمایشگاه‌های واقع در مرکز منتقل می‌کنند.
هر یک از چهار ساختمان موجود در این مجموعه یک گا،ی منحصر به فرد از نظر نسبت، اندازه، کیفیت نور و زیرساخت ارائه می دهند. پردیس متخلخل نسبت به سرپرستی انعطاف‌پذیر است و برنامه‌های متنوع و فنی را در مقیاس‌های بزرگ تا صمیمی برای هنرمندان محلی و بین‌المللی در سراسر رشته‌ها تسهیل می‌کند.
مصالح ساختمان ها را تا حدی ناشناس می کند. آسترهای با بافت عمیق، بتن ریخته‌گری شده را شکل می‌دهند. آجرها خارج از صفحه می چرخند تا سایه ها را بگیرند. ،اب بازی میله های فولادی گالو،زه با بازتاب و شفافیت. هر ساختمان به راحتی در بافت صنعتی خود لانه می کند و لمس، جزئیات و عمق شگفت انگیزی را از نزدیک ارائه می دهد که به چیزهای آشنا و روزمره خیانت می کند.
منبع: https://www.archdaily.com/982122/amant-art-campus-so-il